عنوان :
بررسي تداعي معاني در مثنوي معنوي (دفتر اول و دوم )
پديدآورندگان :
محمدي محمدحسين نويسنده , پلنگي مينا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه بين المللي امام خميني (ره )
كليدواژه زبان طبيعي :
تداعي معاني مثنوي معنوي دفتر اول و دوم ادب فارسي ادبيات رده علوم انساني تضاد تشابه مجاورت مولوي ، جلال الدين محمدبن محمد
چكيده :
برخلاف ساختار آثار بزرگ كلاسيك ايران كه خطي است ، ساختار مثنوي ، به صورت دوري است . بدين خاطر نظم مثنوي مانند نظم آثار ديگر نيست . آنچه شاعر را در اين كتاب به پيش مي برد، جريان سيال ذهن وي است كه از كلمه اي به كلمه ديگر و از قصه اي به قصه ديگر گريز مي زند. در اين رساله بر آن شده است تا از طريق بررسي تداعي معاني در دو دفتر اول و دوم مثنوي ، ارتباط عمودي ابيات ، كشف شود. مثنوي با آثار قبل از خود نيز از نظر تداعي مورد بررسي قرار گرفته است . طبق قانون تداعي ، فصل بندي تداعي هاي مثنوي نيز با سه نوع (تضاد، مجاورت و مقارنت ) صورت گرفته است و يك گروه ديگر نيز به آنها اضافه شده است كه از تلفيق اين سه نوع به وجود آمده است . براي برخي از تداعي ها نيز نام شكل انتخاب شده است . در پايان در مورد آگاهانه يا ناآگاهانه بودن تداعي ها، نتيجه گيري شده است .
يادداشت :
دانشگاه بين المللي امام خميني (ره )
