مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي اثر روشهاي متداول آبياري بر عملكرد گندم در خاكهاي شور استان خوزستان

چكيده :

نتايج تجزيه نمونه هاي خاك در سال اول در چهار مرحله (قبل از آبياري اول ، قبل از آبياري سوم زمان برداشت محصول و پايان تابستان ) بمنظور مطالعه چگونگي حركت و تجمع املاح در روشهاي سه گانه كاشت نشان مي دهد كه : 1- ميزان املاح بعد از 2 بار آبياري در عمق 30-. سانتيمتري بطور متوسط 40 درصد و در عمق 60-30 سانتيمتري 15-10 درصد كاهش يافته و پس از قطع آبياري ميزان اصلاح مجددت افزايش داشته و اين افزايش در اعماق فوق طي ماههاي گرم ادامه داشته است . 2- در روش رديفكاري به علت مسطح بودن بستر كاشت و امكان تهيه نمونه قابل اطمينان در اعماق مورد نظر مطالعه تغييرات املاح دققيق تر انجام شده و مقايسه ميزان شوري در زمان برداشت محصول نشان مي دهد كه بالارفتن شوري موجب كاهش محصول شده به طوري كه در 2 تيمار 8 }CE{ 21}CE M/SD) ({ علمكردها زير 3 تن و در 2 تيمار ديگر 4/9 }EC DS/M{،(5/3}EC{ عملكروهاي بالاي 5 تن در هكتار بوده است .