چكيده :
بحث و بررسي مفهوم خودي در مثنوي مولاناجلاالدين و تطبيق آن با برخي ازمكاتب جديد در روانشناسي و توجه به اين نكته كه مولوي انسان را از يك ديدگاه الهي و بعنوان كسي كه شايستگي و استعداد وصول به كمال قرب الهي و مدارج ولايت و وصول به مرتبه انسان كامل را دارد مورد بررسي قرار ميدهد و برعكس درمكاتب جديد غرب انسان فقط از ديدگاه اصالت بشر و آنهم بشري كه خودمدار و خودمحور است و به كمال و دوري از حق رسيده است مورد نظر قرار ميگيرد در اين پژوهش كه تا كنون همه مواد بحث جمع آوري شده است . سعي بر اين است كه تمام مفاهيمي كه با مفهوم خودي ارتباط دارد از ديدگاه مولانا مورد بحث قرار گيرد
