كليدواژه :
آبخيزداري , حفاظت خاك , استان گيلان , پوشش گياهي , ساحل , تثبيت بيولوژيكي
چكيده :
استان گيلان با نوار ساحلي به طور تقريبي 300 كيلومتر در حاشيه جنوبي درياي خزر قرار دارد. پوشش گياهي طول اين نوار بر اثر تراكم جمعيت و تغيير كاربري اراضي كاشته شده و اين امر موجب تجمع دايمي مواد رسوبي ماسه هاي ريز در اثر حركت امواج در برخورد با ساحل از يكسو و بدون پوشش بودن بخش عظيمي از نوار ساحلي در موزات خط ساحلي درياي خزر از سويي ديگر بوده و باعث عدم بهره برداري بهينه از چنين اراضي شده است . با شناسايي و دستيابي به روش بيولوژيكي مي توان ضمن تثبيت تپه ها و اراضي ساحلي ، كاربري بهينه اي را براي آنهاو براي مقاصد مختلف در نظر گرفت كه خود مستلزم شناخت گونه هاي مناسب گياهي و روش مبارزه بيولوژيكي مي باشد تا با استفاده از پوشش گياهي مناسب ، ضمن تثبيت اراضي ساحلي و تپه هاي ماسه اي با ايجاد فضاي سبز و منظرسازي مناسب محيط تفريحي - تفرجي را براي جلب توريسم فراهم نمود و از اين راه به رشد اقتصادي و اشتغالزايي در منطقه همت گماشت تا از اين اراضي بتوان حداكثر استفاده بهينه را نمود. طرح حاضر به منظور بررسي تاثير پوشش گياهي در جلوگيري از انتقال رسوب و فرسايش ساحل به عبارتي تثبيت بيولوژيكي به عنوان يكي از راه هاي حفاظت از سواحل در گيلان اجرا خواهد شد.
