چكيده :
وجود ريزنشت در حد فاصل ترميم و دندان مهمترين عامل تعيين كننده طول سرويس دهي ترميمهاي دنداني مي باشد. پيشرفتهاي فراواني در جهت گسترش توانايي مهروموم كنندگي ترميمها صورت گرفته است . با اين وجود حفظ مهر و موم حاشيه اي مطلوب در طول زمان امكان پذير نيست و عوامل بسياري وجود دارند كه در نهايت موجب تخريب آن خواهند شد. هدف از انجام اين طرح بررسي تاثير }PH{ دهان برروي ريزنشت ترميمهاي رزيني و مقايسه كارايي سيستمهاي چسباننده عاجي مختلف در طول زمان در اين رابطه مي باشد...
