كليدواژه :
سيستم صيدميگو , بهينه سازي , سهميه بندي , ميگو , استان هرمزگان , شيلات
چكيده :
كاهش اثرات صيد ميگو، بر محيط زيست و ديگر آبزيان از ضرورياتي است كه بايد با اعمال مديريت لازم به آن دست يافت . در حال حاضي همه شناورهاي مجاز به صيد ميگو، از اوايل تا اواخر صيد ميگو، اقدام به ترال كشي در محدوده صيدگاههاي اعلام شده مينمايند. كه اثرات زيانباري را بر محيط زيست (تخريب بستر دريا) و ديگر آبزيان (صيد ضمني ) وارد مياورد. اجراي مديريتي كه بتواند تعداد توركشي ها را در طول فعل صيد ميگو كاهش دهد علاوه بر كاهش اثرات صيد ميگو بر محيط زيست و ديگر آبزيان ، صرفه جويي هاي اقتصادي زيادي را براي بهره برداران در بر خواهد داشت . روش سهميه بندي كه امروزه در خيلي از بهره برداران در بر خواهد داشت . روش سهميه بندي كه امروزه در خيلي از مناطق صيادي دنيا اعمال ميشود مي تواند دو مورد ميگوي هرمزگان اجرا و اعمال گردد روشي است كه اثرات صيد ميگو را كاهش خواهد داد. با توجه به روند صيد ميگو در استان هرمزگان مشاهده مي شود كه در طي ده سال گذشته (1378-1368) روند صيد داراي نوسانات مي باشد در صورتيكه در همين زمانها روند تلاش در دو دهه تعداد شناورها و صيادان در حال افزايش است كه خود باعث نوسانات در صيد به ازاء واحد تلاش و حتي كاهش آن مي شود ....
