كليدواژه :
سازگاري گياه , آبياري , رشد گياه , گياه كالارگراس , اراضي شور , اراضي قليايي , گرگان , كشاورزي
چكيده :
... اين تحقيق با هدف بررسي سازگاري توام با اثرات آبياري در رشد كمي و كيفي گياه كلارگراس دراراضي شور و قليايي اجرا گرديد. بدين منظور پس از آماده سازي زمين و مشخص نمودن پلاتها براساس طرح آماري بلوكهاي كامل تصادفي ، نهالهاي انتقال يافته كالارگلاس از هفت تپه خوزستان به گرگان بصورت قطعات ريشه به فواصل 40 سانيتمتر از هم در 4 تكرار در كرتهاي 6 ضربدر 4 متر در آذرماه 75 كشت گرديد. جهت استقرار بهتر نهالها، آبياري در دو نوبت صورت گرفت . با شروع فصل گرما و بروز فصلي توام با شوري زياد خاك نهالها بتدريج خشك گرديدند. بعدا در پاييز 76 كشت نهال كالارگراس صورت گرفت و بعلت عدم سازگاري اين گياه با منطقه مورد مطالعه طرح در همان مرحله متوقف گرديد. نتايج حاصل از انتقال و كشت هاي كالارگراس در ايستگاه تحقيقات اينجه برون درطي دو سال متوالي نشان داد كه اين گياه بعلت شوري و قلياييت بالاي خاك و سطح آب زيرزميني 2-1/5 و همچنين با وجود چند نوبت آبياري تمامي نهالها خشك گرديد كه اين وضعيت عدم سازگاري گياه را در اراضي منطقه نشان مي دهد.
