كليدواژه :
سياست هاي پولي , ايران , تثبيت فعاليت هاي اقتصادي , نقدينگي , كنترل تورم , اقتصاد , حجم پول
چكيده :
در مرحله اول از اين طرح تحقيقي به مواردي چون عملكرد ابزارهاي سياست هاي پولي در ايران ونحوه اشاعه اثر سياست هاي پولي در ايران پرداخته شده است . از تحليل هاي صورت پذيرفته چنين نتيجه گيري شده كه به دليل موانع موجود در ساختار اقتصاد ايران ابزارهاي كمي و كيفي سياست هاي پولي هيچ گونه نقشي در تنظيم فعاليت هاي اقتصادي كشور نداشته و نرخ سود بانكي نرخ بهره نيز از كارايي لازم به عنوان يك متغير متعادل كننده بخش پولي و حقيقي اقتصاد برخوردار نيست . از سوي ديگر عنوان شده كه ارتباط معني داري ميان سرمايه گذاري بخش خصوصي و هزينه اجاره سرمايه وجود ندارد. بنابراين تغيير در حجم نقدينگي توانايي تاثير بر سرمايه گذاري و در نتيجه توليد واقعي را نداشته و افزايش در اين متغير حجم نقدينگي به افزايش در توليد واقعي منجر نخواهد شد و صرفا به افزايش در سطح عمومي قيمت ها منتج خواهد شد. به طور كلي در مرحله اول اين طرح تحقيقاتي اين توصيه سياستي را به همراه داشته كه مهم ترين راه براي كنترل تورم در ايران كنترل رشد نقدينگي است ...
