كليدواژه :
حاملگي , زن , زنان , زيست شناسي , روان شناختي , ناباروري
چكيده :
تا به حال مسيوليت ناباروري به زن نسبت داده مي شد و احساس حقارت گناه و افسردگي و بي كفايتي غالبا بامفهوم ناباروري همراه بود و هنوز هم اين زن است كه ابتدا براي بررسي ناباروري معرفي مي شود. ولي امروزه پژوهش هاي اخير عوامل ناباروري را در هر دو جنس تاييد مي كند. بطوريكه علت ناتواني در 60 درصد موارد به اختلال هاي مربوط به زن در 40 درصد موارد به اختلال هاي مربوط به مردنسبت داده شده است . اما دراين خصوص عده اي از مردان هستند كه خود را در اين مشكل سهيم نمي دانند وحاضر به همكاري نيستند بنابراين چنين مشكلي را نبايد با كلماتي همچون ضعف يا تقصير تفسير كرد و فقط به خانم ها نسبت داد چون اولا تقصيري در كار نيست نه از طرف زن و نه از طرف مرد و مواردي هم كه وجود دارد تقريبا به نسبت مساوي براي هردوجنس مطرح است . اين عوامل از كنترل آنها خارج است و نياز به درمان تخصصي مشاوره و روان درماني دارد. از آنجايي كه نقش عوامل روانشناختي در ناباروري از اهميت ويژه اي برخوردار است و عواملي همچون اضطراب و استرس ، افسردگي احساس درماندگي ، نگراني در مورد جذابيت جنسي ، احساس طرد شدگي زوجين ، احساس شكست ، فشارهاي خانوادگي و اجتماعي در ناباروري جز عوامل تشديد كننده ناباروري محسوب مي گردند و بر طبق گزارش كلينيك هاي مختلف تنها 20 تا 30 درصد زوج هاي نابارور را مي توان كمك كرد لذا پژوهشگران را بر آن داشت تا به ارايه و بررسي عوامل موثر در سازگاري و تحكيم خانواده ساير زوجيني كه ازچنين شانسي محروم هستند پرداخته شود از جمله : افزايش آگاهي و بينش زوجين نسبت به پيشرفت هاي اخير در زمينه لقاح خارج رحم - تسهيل و تسريع در امر فرزند خواندگي از سوي مراكز نگهداري كودكان بر سرپرست بهزيستي براي چنين زوجين .
