پديد آورندگان :
خلف, حسن دانشگاه فردوسي مشهد - دانشجوي دكتري زبان و ادبيات عربي دانشگاه فردوسي مشهد, مشهد, ايران , آباد, مرضيه دانشگاه فردوسي مشهد - دانشيار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه فردوسي مشهد, مشهد, ايران , سيدي, سيد حسين دانشگاه فردوسي مشهد - استاد گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه فردوسي مشهد, مشهد, ايران , محسني, بلاسم دانشگاه فردوسي مشهد - استاديار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه فردوسي مشهد, مشهد, ايران
چكيده فارسي :
در ميان آثار به‌جامانده از معصومين (ع)، نيايش‌هاي امام سجاد (ع) به لحاظ سبك و اسلوب بيان از ديگر آثار متمايز است. امام سجاد با ارايه كتاب صحيفه، باب تازه‌اي از ادبيات موسوم به ادب دعا را گشودند كه به لحاظ ادبي از نمونه‌هاي برجسته و زيباي متون عربي به شمار مي‌رود. تشبيه‌ها، استعاره‌ها و كنايه‌هايي كه در اين كتاب آمده، تصويرهاي هنري زيبايي را به ارمغان آورده‌است كه نشانگر اهميت بارز اين صنايع ادبي نزد آن حضرت است. همچنين استعمال برخي صنايع بديعي ازجمله سجع، جناس، حسن نسق و... نوعي ايقاع و موسيقي دروني به كلام امام بخشيده‌است كه بيش‌ازپيش به زيبايي متن و تاثير آن بر مخاطب مي‌افزايد. اين مقاله در پي آن است تا با رويكرد بلاغي به نقد و تحليل زيبايي‌شناختي اين صنايع در دعاهاي 23، 24 و 25 صحيفه سجاديه بپردازد. روش كار در اين پژوهش، توصيفي ـ تحليلي است و درصدد است تا به تحليل و تبيين جلوه‌هاي زيبايي صنايع بياني و برخي از صنايع بديعي بپردازد كه در توليد موسيقي دروني متن موثرند.
كليدواژه :
زيبايي‌شناسي , صحيفه سجاديه , تصوير هنري , موسيقي دروني , بيان و بديع ,
