جايگاه فناوري اطلاعات و ارتباطات در برنامه ريزي روستايي با تاكيد بر رويكرد فرهنگي ، اجتماعي

توسعه فناوری های اطلاعات و ارتباطات در روستاها با برنامه چهارم توسعه كشور آغاز شده ، لذا نیاز است در این زمینه با برنامه ریزی های مناسب ، بتوان در یك فرصت زمانی مشخص، فاصله عمیق دیجیتالی بین شهر و روستا از یك سوی و بین روستا و جهان اطلاعات از سویی دیگر را كاهش داد. امروزه این فرآیند اطلاعاتى است كه شیوه جدیدى از توسعه را معرفى مى كند و ویژگى اصلى آن عبارت است از پدیدار شدن فرآیند اطلاعات به عنوان هسته فعالیتى بنیادى كه اثربخشى و بهره ورى تمامى فرآیندهاى فرآورى، پخش و مدیریت را تعیین مى كند در صورتیكه اگر تاخیر بیشتری در این زمینه صورت گیرد و به توسعه فناوری های اطلاعات و ارتباطات در روستاها توجه جدی نشود مشكلاتی برای روستاها بوجود خواهد آمد كه شاید جبران آن آسان نباشد. عوارض عدم گسترش فناوری های اطلاعات و ارتباطات در روستاهای بسیار زیاد می باشند. بنابراین نقش فناوری های اطلاعات و ارتباطات در توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در روستاها می تواند اهمیت بسیار زیادی در شكوفایی جامعه و ارتقاء موقعیت روستائیان داشته باشد. اجرای عدالت اجتماعی در عصر حاضر بدون استفاده از تكنولوژی امكان پذیر نمی باشد.اما ویژگی ها، نیازها، علائق و اولویت های جوامع روستایی موضوعی است كه در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات كمتر به آنها توجه شده است. پذیرش و استفاده از هر فناوری، مساله ای چندبعدی است كه نیازمند توجه به جنبه های مختلف روانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در افراد و جامعه است و این امر بدون استفاده از مبانی نظری رشته ها و حوزه های گوناگون علوم ، موفقیت برنامه های فناوری اطلاعات و ارتباطات را با مشكل مواجه می سازد. از این رو لازم است دست اندركاران و برنامه ریزان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات با آگاهی كامل از نظریه ها و مدل های مطرح در این حوزه، بنا به مقتضیات و شرایط سازمان و جامعه خود از این نظریه ها برای تسهیل و تسریع توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده نمایند تاپروژه های فناوری اطلاعات و ارتباطات با موفقیت قرین گردند و سرمایه گذاری های انجام شده در این زمینه به نتایج مطلوب منتهی گردد.