تحليل عددي اثرات مكان دمش و مكش مجزا بر روي ايرفويل ناكا 1100 در زواياي متفاوت جت

در این مقاله اثر مكان دمش و مكش بر روی سطح بالایی ایرفویل NACA0012 در تونل باد با خم 09 درجه بصورت عددی تحقیق شده است. برای دستیابی به این هدف، اثرات قراردهی محل دمش و مكش در ابتدا و انتهای سطح بالایی ایرفویل و به ازای زاویههای مختلف جت در حالت دمش ϴjet=30,45,90 و حالت مكش 09 ϴjet=-30,-45,- بر روی توزیع فشار و نسبت لیفت به درگ با حل معادلات پیوستگی جرم و حركت، ارائه میگردد. طبق نتایج، در حالت دمش، در حالتی كه شكاف جت دمشی در انتهای ایرفویل باشد، توزیع فشار بیشتر از حالت ابتدای ایرفویل است. این امر برای حالت مكش نیز صادق است. همچنین در حالت دمش و مكش ماكزیمم فشار با افزایش زاویهی جت افزایش داشته است . در حالت دمش بیشترین مقدار لیفت به درگ مربوط به كمترین مقدار زاویهی جت است و در حالت مكش بیشترین مقدار لیفت به درگ مربوط به بیشترین مقدار زاویه ی جت میباشد.

The effect of the location of blowing and suction on the upper surface of NACA0012 airfoil in a wind tunnel with a 90 degree bend is numericaly investigated in this paper. For achieving this aim, the effect of locating suction and blowing in the beginning or the end of the upper surface of the airfoil and different jet angles in two situations of blowing ϴjet=30,45,90 and suction ϴjet= -30,-45,-90 on pressure distribution and the lift to the drag ratio is presented by solving mass continuity and momentum equations. According to the results, in ablowing situation with the jet gap near to the end of the airfoil upper surface, more pressure is distributed in comparison to the locating the gap in the beginning of the upper surface. This is also true for suction mode. As well as in blowing and suction situation, the maximum pressure is enhanced by increasing jet angle. In blowing situation the maximum quantity of the lift to the drag ratio is related to minimum measure of the jet angle but in suction situation, it is related to the maximum measure of the jet angle.