فعل مستقبل ، فعلي سه وجهي در زبان فارسي

فعل ، یكی از مقوله های گسترده بحث انگیز دستور زبان فارسی است وابعاد گوناگون آن بررسی فراوان دارد. یكی از ابعاد قابل بحث و كنكاش آن، بحث «وجه فعل» است.دستورهای سنتی پیشین زبان فارسی كه بیشتر به زبان ادبی و متون نظم و نثر فارسی دری توجه داشتند، فعل را دارای پنج یا شش وجه می دانستند؛ دستورهای سنتی متأخر و متأثر از زبان شناسی و نیز دستورهای كاملاً زبان شناسیك زبان فارسی كه وجه ی همت خود را زبان فارسی غیر ادبی امروز قرار داده اند، فعل را دارای سه و جه اعلام كرده اند. این مقاله در پی آن است تا این نظر را مطرح سازد كه: فعلی، در زبان فارسی امروز هم، دارای پنج وجه معنوی و لفظی است و در این ميان، فعل مستقبلی، فعلی ست كه متضمن سه وجه است . منابع مورد استفاده در این پژوهش، كتابهای متداول دستوری سنتی و زبان شناسیك زبان فارسی و كتب تاریخ زبان فارسی و شم زبانی در این میان ، جایگاه خاصی دارد.