سامان دهي مسير آبراهه و تاثير آن بر رفتار رودخانه با استفاده از مدل FLUVIAL12 (مطالعه ي موردي: رودخانه ي نكا)

اصلاح مسير رودخانه روشي است كه ارتفاع آب در رودخانه در مقطع مورد نظر را كاهش داده و به عنوان يكي از روش هاي كنترل سيل محسوب مي شود . د ر اين مقاله رودخانه ي نكا در استان مازندران با توجه به سيل گير اصلاح مسير آبراهه انجام شد سپس بعد از ، HEC-RAS بودن آن انتخاب شد . ابتدا با استفاده از قابليت نرم افزار تاثير اصلاح آبراهه بر پارامترهايي نظير رسوب دهي ، پرو في ل ، FLUVIAL- كاليبره كردن مدل حمل رسوب 12 بستر و رقوم سطح آب ، و تغي يرات ژئومتري آبراهه مورد بررسي قرا ر گرفت . نتايج نشان دادند كه براي سيلي با دورهي بازگشت 100 سال رقوم سطح آب نسبت به شرايط پيش از سامان دهي به طور قابل ملاحظه اي كاهش یافت. تغيير در رقوم بستر ناچيز و تنها در كيلومتر 1/2 فرسايش در بستر به علت افزايش در سرعت جريان مشاهده مي شود. رسوب دهي از بالادست رودخانه تا كيلومتر 1/2نسبت به شرايط اوليه ي رودخانه كم تر مي باشد كه به علت ناچيز بودن فرسايش از مرز آبراهه است و پس از آن فرسايش بستر در كيلومتر 1/2 به سمت پايين دست افزايش مي یابد.