بررسي ظرفيت توسعه درون بافتي در محلات بافت قديمي شهرها (مورد: بجنورد)

طی دهه های اخیر رشد سریع و بی قواره شهری یكی از مشكلات اصلی شهرها محسوب گشته، بطوریكه هم باعث مشكلات كمبود خدمات برای ساكنین و هم افزایش هزینه ها برای مدیریت شهری شده است. برای مقابله با پدیده خزش شهری و رشد بی قواره افقی و دستیابی به توسعه پایدار شهری، درون زا كردن توسعه و توسعه شهر در درون محدوده خدماتی موجود، یكی از راهكارها محسوب می شود. بافت قدیم شهرها كه از فرسودگی رنج می برد و ناپایداری محیط شهری در آنها مشهود است، دارای ظرفیت هایی برای حركت به سمت توسعه درون بافتی در چارچوب توسعه پایدار می باشد. محدوده مطالعاتی این تحقیق كه از نوع كاربردی بوده و با روش تركیبی كمی و توصیفی- تحلیلی انجام می گردد، محله ساربان محله در بافت قدیمی شهر بجنورد می باشد. هدف این مطالعه، ظرفیت سنجی این محله برای توسعه درون بافتی است و مطالعات انجام شده و همچنین اطلاعات تكمیل شده از پرسشنامه های تكمیلی نشان می دهد كه این محله از نظر كالبدی و اجتماعی دارای ظرفیت پذیرش جمعیت جدیدی برابر جمعیت موجود و تامین سرانه خدمات استاندارد در قالب توسعه درون زا می باشد اما از نظر اقتصادی مشكلاتی وجود دارد چرا كه ساكنین، توان نوسازی بافت را نداشته و عملیاتی كردن توسعه درون زا، مساله ورود مدیریت شهری در سرمایه گذاری با بخش خصوصی را می طلبد.