بررسي همساز كردن نيازهاي عملكردي فضاهاي آموزشي با فضاهاي درماني تحت پوشش يك حجم كلي در شهر تبريز

تامین و تجهیز سیستم های خدمات درمانی و توزیع متناسب آن ها در منطقه حادثه دیده از بزرگ ترین چالش های فراروی مدیریت بحران است. كمبود شدید فضاهای درمانی هنگام وقوع بحران، و عدم امكان تامین آن در بحران ناشی از زلزله اهمیت طراحی فضاهای انعطاف پذیر بیشتر آشكار می كند. استفاده از پتانسیل های موجود و بررسی امكان تغییر كاربری فضاها، بالاخص فضاهای آموزشی به درمانی( اورژانس تروما) هنگام وقوع بحران باعث كاهش چشمگیر تلفات جانی خواهد شد. به منظور رسیدن به زیر بنای كلی، برای فهم بهتر و ارزیابی راهبردهای متفاوت در طراحی، ابتدا آنچه را كه تاكنون از طریق علوم به نوع خاص برنامه فیزیكی استاندارد (برای فضاهای آموزشی و فضاهای درمانی) پرداخته شده است. بررسی كرده و برای طرح مورد نظر، برنامه فیزیكی تجمیعی، از طریق همساز كردن نیازهای عملكردی فضای آموزشی و درمانی تحت پوشش یك حجم كلی، و حذف پارامترهای مشترك با تطبیق كاربری فضاها، تنظیم گردید. و بررسی های لازم با رعایت حداقل استاندارد های مورد نیاز انجام پذیرفت. با یك بررسی علمی و یكپارچه كردن عناصری به ظاهر نامتشابه و ایجاد منطقی بین فضاهای داخلی و هماهنگی بین كاربری های مختلف و متفاوت با تچمیع عملكردها، به نحوی كه تمام اجزاء به شكل فعال، بخشی از یك حالت كلی باشد می توان به یك طرح ایده آل با حداكثر بهره وری در شرایط خاص دست یافت