بررسي ميزان رعايت عدالت در روشهاي مختلف تعيين بهاي خدمات اتوبوسراني

با گسترش روزافزون شهرها و تغییر سبك زندگی مردم در دهههای اخیر، حملونقل عمومی شهری با مسائل جدیدفراوانی مواجه شده است. چگونگی تعیین بهای خدمات اتوبوسرانی، از طرفی با توجه به تأثیر قابل توجهی كه برمیزان استفاده مردم از حملونقل عمومی دارد و از طرف دیگر برای رعایت عدالت در محاسبه مبلغ كرایه، یكی از این مسائل است كه همواره با چالشهایی مواجه بوده است. چنانكه واضح است، محاسبه كرایه بر مبنای طول سفرمسافران عادلانهترین شیوه است؛ اما نیاز به زیرساختهایی برای شناسایی طول سفر دارد كه اغلب فراهمسازی آنها هزینههای زیادی را به سیستم تحمیل میكند. لذا معمولاً بخصوص در سامانههای اتوبوسرانی از ساختارهای - -دیگری نظیر كرایه ثابت یا كرایه متناسب با طول خط استفاده میشود و عمدتاً فرض بر این است كه محاسبه كرایه بر مبنای طول خط در مقایسه با كرایه ثابت عادلانهتر است. در این مطالعه كاربردی به بررسی این فرضیه پرداختهشده و نتایج نشان میدهند كه تعیین كرایه ثابت عادلانهتر از تعیین كرایه بر اساس طول خط است. لذاپیشنهاد میشود تا فراهمسازی زیرساختهای لازم، در نظامهای اتوبوسرانی از ساختار كرایه ثابت بهمنظور برقراری عدالت بیشتر در بین مسافران اتوبوس استفاده شود.