ارزيابي كيفيت محيط بين محلات برخوردار و كمتر برخوردار با روش تلفيقي (TOPSIS و آنتروپي) مطالعه مقايسه اي بين محلات فرامرز و نوده (منطقه 2 شهرداري مشهد)

شروع انقلاب صنعتی و رشد افسار گسیخته شهرها، مسئله آلودگی های محیطی و به خطر افتادن سلامت انسان ها موجب گشته تا مشكلات عدیده ای در جهت اداره شهرها در جهان بوجود آید. یكی از مفاهیم شهر نشینی كه در همین راستا اهمیت پیدا می كند مفهوم كیفیت محیط زندگی است. منظور از كیفیت زندگی شهری توجه به شاخص های اجتماعی، فرهنگی، محیطی و روانی در دو وجه عینی (كمی) و ذهنی (كیفی) در روند برنامه ریزی كیفیت زندگی شهری است، با سنجش كیفیت محیط در بافت های حاشیه شهری و مقایسه آن با بافت های برخوردار می توان بستر اصلاحات اساسی را در جهت ارتقاء كیفیت زندگی، توسعه عدالت اجتماعی و احساس رضایتمندی ساكنین، تا رساندن محیط شهر به سطح كیفیت زندگی مطلوب و در نهایت توسعه پایدار، فراهم ساخت. منطقه دو شهرداری مشهد با وسعتی معادل 309، 436، 32 متر مربع دومین منطقه شهری از نظر وسعت، و جمعیتی بالغ بر 480 هزار نفر را در خود جای داده است كه از نظر جمعیتی بزرگترین منطقه شهری مشهد می باشد. محله نوده یكی از محلات این منطقه بوده كه دارای بافتی با هسته روستایی، ارگانیك، فرسوده و بسیار متراكم در شمال غربی جغرافیایی و حاشیه شهر مشهد می باشد. از طرفی دیگر محله فرامرز این منطقه جزء محلات برخوردار ومنظم از نظر بافت كالبدی می باشد. بر این اساس تحلیل كیفیت زندگی محلات مورد مطالعه در این پژوهش، به واسطه تفاوت های گسترده در ابعاد مختلف و قرار گیری در غالب یك منطقه شهری از ضرورت های این پژوهش است. بدین منظور، با هدف شناخت و بررسی شاخص های كیفیت محیط شهری و سنجش وضعیت فعلی آن و در نهایات ارتقاء كیفیت محیط زندگی، پژوهش حاضر صورت گرفته است. در این پژوه از روش رتبه بندی تاپسیس و آنتروپی شانون به صورت تركیبی استفاده شد و اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج حاكی از اختلافات گسترده دو محله در باب كیفیت محیط است در پایان نیز پیشنهادات و راهكارهای پژوهش مطرح شده است.