بررسي هزينه هاي سفرهاي شهري دانشجويان بر اساس الگوي مكان گزيني محل تحصيل و محل اسكان نمونه موردي دانشگاه تربيت مدرس تهران

در این مقاله تأثیر سیاست های مكان گزینی محل تحصیل و محل اسكان دانشجویان خوابگاهی دانشگاه تربیت مدرس در ایجاد هزینه های ناشی از سفرهای شهری بررسی گردیده است. هدف اصلی این تحقیق تأكید بر لزوم توجه به تأثیر فاصله محل تحصیل و محل اسكان دانشجویان برافزایش میزان تقاضای سفرهای درونشهری و نهایتاً افزایش هزینه های ناشی از این سفرها میباشد. در این پژوهش با جمع آوری اطلاعات مربوط به محل تحصیل و محل خوابگاه دانشجویان خوابگاهی ورودی مهرماه 29 دانشگاه تربیت مدرس از مراجع ذیربط و تخمین مسافت طی شده توسط هر دانشجو جهت عزیمت روزانه از خوابگاه به دانشگاه وبالعكس، تعداد كل سفرهای روزانه تولیدشده توسط افراد مذكور و مسافت طی شده بهواسطه این سفرها محاسبه گردیده است.سپس با توجه به هزینه سفر با مدهای مختلف حملونقل در شهر تهران هزینه كلایجادشده به تفكیك مدهای مختلف استخراج گردیده است. نتایج این تحقیق نشانگر این موضوع میباشد كه عدم توجه به سیاست های مكان گزینی در واحدهای آموزشی و همچنین بیتوجهی به بعد مسافت مابین محل تحصیل و محل اسكان دانشجویان در مرحله تخصیص خوابگاه باعث افزایش قابل توجه سفرهای درونشهری و تحمیل هزینه های غیرضروری به دانشجویان، دانشگاه و نهایتاً به مدیریت شهری میگردد كه میتوان با برنامه ریزی آگاهانه تر، نسبت به حذف حجم قابل توجهی از این سفرها اقدام نمود