توسعه شهري پايدار و مساله حاشيه نشيني (مطالعه موردي شهر بانه)

حاشیه نشینی داراي ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادي و فرهنگی است و پیامد هاي فردي و اجتماعی بسیاري دارد. حاشیه نشینی اكنون به يك مساله اجتماعی بسیار مهم ايران تبديل شده است. هدف اصلی اين پژوهش "بررسی علل و پیامدهاي حاشیه نشینی و ارائه راهكارهاي مديريتی آن" می باشد. پژوهش حاضر از نوع پیمايشی و اطلاعات مورد نیاز از طريق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شده است. جامعه آماري اين تحقیق را حاشیه نشینان شهر بانه تشكیل می دهند كه تعداد آن ها در سال1312 ، بالغ بر 20555 نفر بوده است و از آن تعداد 355 نفر به عنوان حجم نمونه با فرمول كوكران، با استفاده از شیوه نمونه گیري تصادفی چند مرحله اي انتخاب شدند. داده هاي گردآوري شده، به كمك نرم افزار SPSS پردازش و در دو سطح توصیف و تبیین با استفاده از آزمون همبستگی اسپرمن تجزيه و تحلیل شدند. آزمون فرضیات نیز بیانگر آن بود كه بین جاذبه ها و دافعه هاي اقتصادي، جاذبه ها و دافعه ها اجتماعی-فرهنگی، پايگاه اقتصادي-اجتماعی، میزان محرومیت نسبی، انحرافات اجتماعی، میزان تحصیلات، مصرف رسانه، كار كودكان و مشاركت اجتماعی با حاشیه نشینی رابطه معنی داري وجود دارد. در بخش پايانی مقاله، دلالت هاي يافته ها و نتايج تحقیق در جهت تعديل پیامدهاي حاشیه نشینی در بعد توانمندسازي و ارتقاء ساكنان مناطق حاشیه نشین مورد بحث قرار گرفته است.