((يكي)) هاي ناهمسان در شاهنامه فردوسي

قید یكی واژه ای است كه در شاهنامه فردوسی به طور مكرر در آفرینش هنری شاعر حضور یافته است؛ اما شاید فراوانی كاربرد خردی و چشم اشنا بودن این واژه سبب شده است تا تفاوت موجود در منظور از به كارگیری آن و اختلاف در لحن ادای این قید هنگامی كه بر زبان شخصیت ها جاری می گردد چندان مورد توجه پژهشگران قرار نگیرد. این كه فردوسی هنگام داستان پردازی به ظرایفی از این دست تا چه اندازه اگاهانه و تا چه میزان ناخودآگاه توجه نموده است بر كسی معلوم نیست؛ اما آن چه مسلم است این است كه بخشی از جذابیت نامور نامه ایران در گروه چنین دقایقی است كه آگاهی از آن، سبب التذاذ بیشتر خوانندگان شاهنامه، نمایان شدن ارزش هنری این اثر سترگ و توانایی سراینده اش می گردد.