مقايسه تطبيقي خانه هاي سنتي و مدرن در تهران (نمونه موردي خانه هاي دوره قاجار و پهلوي)

دوره قاجار ، دوره تفاوت در ارزش ها و انديشه هاي معمارانه، و تنوع در گرايش ها و شيوه هاي معماري شهري است. اين تنوع و تضاد كه متاثر از عوامل گوناگون و رويكردهاي مختلف سنت و تجدد است بيش از همه در حوزه معماري مسكوني نمود پيدا مي كند و ساختار يكنواخت خانه هاي شهر را به عرصه تفاوت مي كشاند، تفاوتي كه در تمامي اجزاي تشكيل دهنده يك خانه، از فضاي ورودي تا فضاهاي داخلي رخ مي نمايد. بدين روي سعي شده به بررسي خانه هاي دوران قاجار و پس از آن دوره پهلوي كه نمود بارز معماري مدرن در ايران است، پرداخته شود، تا چگونگي تغييرات مذكور مورد مطالعه قرار گيرد. با دانستن چگونگي تغييرات در معماري تحت تأثير روابط انساني و اجتماعي در دوره هاي مختلف، مي توان در آينده معماري پاسخگو را با توجه به شرايط جديد روابط انساني پيش بيني نمود. با همين هدف جهت انجام پژوهش حاضر شش خانه به صورت تصادفي در تهران در نظر گرفته شده به گونه اي كه سه خانه مربوط به دوره قاجار و سه خانه ديگر مربوط به دوره پهلوي باشند و سپس به مقايسه تطبيقي اجزاي مختلف ساختمان ها در دو شاخه پرداخته شده است . در نتيجه تحول جوامع انساني، معماري نيز دستخوش تغييراتي مي شود. در همين راستا در پژوهش حاضر مشخص شد با تغيير انسان سنتي به مدرن خانه ي او از منظر كمي كوچك و از منظر كيفي به وسعت جهان بدون مرز گرديده است.