بررسي تاثير مقياس زماني در مدلسازي سري دمائي با استفاده از سري هاي زماني ،مطالعه موردي ايستگاه هواشناسي مشهد

دما از عناصر اساسی شكل گیری اقلیم بوده و تغییرات آن می تواند ساختار آب و هوا یی هر محل را دگرگون سازد. بنابراین تحلیل و تعیین نوسانات و تغییرپذیری دما بسیار حایز اهمیت بوده و پیش بینی دماهای آتی نیز دارای اهمیت علمی و كاربردی است. استفاده از سری ها ی زمان ی در مدلساز ی پارامترهای هیدرولوژیكی همچون بارندگی و دما در تحقیقات بسیار زیادی مورد استفاده قرار گرفته است. در مدلسازی سری دمائی، مقیاس زمانی یكی از متغیرهایی است كه باید بطور مناسب انتخاب گردد. در این مطالعه سری دمائی ایستگاه هواشناسی مشهد در دوره آماری 1951 تا 2008،با سه مقیاس زمانی میانگین ده روزه، میانگین ماهانه و میانگین فصلی (سه ماه)، بطور جداگانه با استفاده از مدل تلفیقی اتورگرسیو می انگین متحرك فصلی SARIMA(p,d,q)(P,D,Q)s مدلسازی و سپس شبیه سازی سری دمائی آینده انجام شد . مقایسه سه مدل بدست آمده نشان داد كه با افزایش مقیاس زمانی، تعداد پارامترهای مدلسازی افزا یش و مقدار AIC كاهش می یابد. همچنین نتایج شبیه سازی ها نشان داد مدل های بدست آمده برآوردهای یكساله و نه ساله سری دمائی آینده را تقریبا با دقت برابر انجام داده اند و هیچ اختلاف معنی داری بین مدل های مختلف در دقت پیش بینی سری دمائی آینده وجود ندارد. بنابراین با افزایش مقیاس زمانی تا میانگین سه ماهه، مدلسازی با سهولت بیشترو بدون كاهش دقت شبیه سازی، انجام خواهد شد.