بررسي تاثيركاربريهاي مناطق اطراف بر كيفيت آب رودخانه زاينده رود در ۵ ايستگاه مورد مطالعه

با توجه به بحران كمبود آب، یكی از منابع مهم آب در ایران و مخصوصاً استانهای مركزی، رودخانه زاینده رود و انشعابات آن است كه این رودخانه به عنوان بزرگترین رودخانه داخلی فلات مركزی و نیز مهمترین منبع آب سطحی استان اصفهان شناخته شده است. لذا با توجه به تاثیر كاربری های مناطق اطراف رودخانه، (كشاورزی، صنعتی، شهری و ...) و پارامترهای كیفی آب رودخانه زاینده رود در این ۵ ایستگاه( پل كله ، لنج ، موسیان ، پل چوم و ورزنه) در طی سا ل های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴ موردمطالعه قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان میدهد در طول مسیر رودخانه كیفیت آب رودخانه از اولین ایستگاه پل كله تا آخرین ایستگاه ورزنه به شدت كاهش می یابد. بر اساس نتایج این تحقیق، هر گونه آلودگی روانا بهای سطحی در بالا دست(پل كله )، تأثیرات نامطلوب زیادی در پایین دست (ورزنه ) بر جا می گذارد. پارامترهای كیفی اندازه گیری شده بالاتر از میزان استانداردهای تخلیه آب های سطحی می باشد كه این عامل خود باعث تأثیر منفی در كیفیت آب رودخانه خصوصاً در پایین دست می گذارد.