اثر توارث پذيري ، تراكم نشانگرها و تعداد افراد جمعيت مرجع بر صحت ارزشهاي اصلاحي روشهاي بيز A و بيز B

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر توارث پذیری، تراكم نشانگرها و تعداد افراد جمعیت مرجع بر صحت ارزشهای اصلاحی روشهای بیزA و B بود. در این مطالعه سناریوهای مختلفی با توجه به توراث پذیری صفات، تعداد افراد جمعیت مرجع، تراكم نشانگرها و روش مورد استفاده برای برآورد اثرات نشانگرها شبیه سازی شد. بدین صورت كه تعداد ۱۰۰ فرد جمعیت پایه با تعداد ۱۰ كروموزوم و دو تراكم ۱۰۰ و ۱۰۰۰ نشانگر برای هر كروموزوم شبیه سازی شده و این افراد به مدت ۵۰ نسل با هم آمیزش تصادفی داشتند. سپس در نسل ۵۰ دو جمعیت مرجع با تعداد ۵۰۰ و ۱۰۰۰ فرد شبیه سازی شد كه برای هر فرد در این جمعیت دو صفت با توارث پذیری ۰/۱ و ۰/۶ شبیه سازی شده كه ۵۰ مQTL بر روی هر كدام تاثیر گذار بودند. سپس صحت ارزشهای اصلاحی در جمعیت تائید حاصل از تلاقی افراد جمعیت مرجع كه فاقد فنوتیپ بودند محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان داد كه افزایش تراكم نشانگرها، افزایش تعداد افراد جمعیت مرجع و افزایش توارث پذیری صفات باعث افزایش صحت ارزشهای اصلاحی هر دو روش بیزA و بیزB می شود. روش بیزB نسبت به روش بیزA باعث افزایش صحت ارزشهای اصلاحی شد و این افزایش در تعداد ۱۰۰۰ افراد جمعیت مرجع و تراكم ۰/۱ سانتی مورگان بیشتر بود.