كاربرد GIS و RS در ارزيابي خطر فرسايش آبي با استفاده از مدل USLE : مطالعه موردي حوضه آبخيز رحيم آباد فسا

فرسایش باعث تخریب اكوسیستم ها می گردد. با تخریب خاك، استقرار و پایداری گیاه محدود شده و به طبع آن نفوذ پذیری و سیكل جریان های آب مختل می گردد. در این تحقیق میزان تخریب خاك با استفاده از مدل جهانی فرسایش (USLE) در حوضه آبخیز رحیم آباد فسا با مساحت ۱۹۷ كیلومتر مربع برآورد شده است. از پارامترهای ۶ گانه مدل فوق میزان فرسایندگی باران، طول و درجه شیب دامنه به كمك GIS و پارامترهای مدیریت سرزمین، فرسایش پذیری و حفاظت خاك به كمك فن آوری های RS برآورد شده است. در برآورد طول و درجه شیب دامنه و تدقیق اشكال فرسایش، ابتدا DEM به روش TPSs استخراج و سپس با استفاده از OIF بهترین تركیب باندی برای نقشه های كاربری و خاك به كمك سنجنده ETM + انتخاب و از شاخص NDVI پارمتر C برآورد شده است. نتایج نشان داد ، كل فرسا یش ٢٩٨٧٠٤ تن ، متوسط فرسا یش ١٥ تن ، بیشترین مقدار فرسایش در زیرحوضه C2-2–2 معادل ٣٨٦٢٢ تن و كمترین مقدار در زیر حوضه C2-2-3 با 29 تن و در زیر حوضه C`2-1-4 به دلیل بالا بودن درجه شیب و نیز طولانی بودن دامنه، مقدار وزن ی فرسا یش 52 تن درهكتار درسال برآورد شده است. با توجه به این نتایج بر اثر فرسایش نه تنها خاك حاصلخ یزی خود را از دست می دهد، بلكه منابع اراضی و آب پایاب حوضه تحت تاثیر رسوب حاصله خواهد بود . همچنین پدیده فرسایش به مقدار قابل توجهی در تخریب پوشش گیاهی، كاهش نفوذ پذیری سطح حو ضه و در مجموع اثر منفی بر روی بیلان آبی حوضه خواهد داشت.