ساماندهي بافت فرسوده با تأكيد بر رويكرد استراتژيك CDS نمونه موردي: محدوده پنچتن شهرداري منطقه 4 مشهد

یكی از اركان مهم و تعیین كننده درروند توسعه، پویایی و پایایی هر جامعه شهری، سیاستگذاری و برنامهریزی جامع جهت ساماندهی بافتهای قدیمی و فرسوده شهری میباشد، زیرا كه این بخش از برنامهریزی و سیاستگذاری ضمن حفاظت از میراث تاریخی فرهنگی از آنجا كه منطبق با ساختارهای - زیستمحیطی و فرهنگی جامعه شهری میباشد، توسعه پویا و پایدار شهر را به دنبال خواهد داشت. مدیریت و برنامهریزی ساماندهی بافتهای فرسوده شهر میتواند ضمن ارتقاء سطح كیفی استانداردهای زندگی اهالی محله، سبب پایداری توسعه در تمامی ابعاد زندگی شهری ازجمله شرایط زیستمحیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شود. مقاله حاضر بر آن است، با استفاده از مدل راهبرد توسعه شهری ( CDS ( جایگاه بافت فرسوده منطقه 4 را به لحاظ برخورداری از شاخصهای مدل CDS به دست آورد. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی تحلیلی میباشد و از مطالعات كتابخانهای و پیمایش میدانی در - محدوده مورد مطالعه استفادهشده است. جامعه آماری شامل 642،642 نفر جمعیت منطقه میباشد كه با استفاده از روش كوكران حجم نمونه برابر 484 پرسشنامه محاسبه گردید. علاوه بر این تعداد 43 پرسشنامه نیز در بین مدیران شهری مرتبط توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل یافتهها از نرمافزار Spss و با آزمون T-Test استفاده شده است. یافته های حاصل از مطالعه بیانگر این واقعیت است كه بافت فرسوده منطقه 4 شهرداری مشهد از لحاظ شاخصهای راهبرد توسعه شهری CDS از دیدگاه كارشناسان با 41.3 در وضعیت مناسبی قرار داشته و از دید شهروندان با . 61 ، در وضعیت خوبی قرار ندارد. كه این اعداد نشاندهنده آن است كه دیدگاه كارشناسان از عدد 612 میانگین نظری پرسشنامه بیشتر و برعكس دید شهروندان از آن میانگین كمتر میباشد.