چگونگي توليد جمعيت هاي تك جنسي در ميگو هاي پرورشي

رشد كنونی جمعیت جهان و نیاز روزافزون به پروتئین، نیازمند راهكارهاي بهینه در تأمین منابع غذایی میباشد. بخشی از تأمین این نیازهاي پروتئینی مرهون زیربخش آبزي پروري میباشد. یكی از محصولات آبزيپروري پرورش سختپوستان میباشد. از عوامل مؤثر در پرورش سختپوستان دارا بودن پروتئین بالا، پتانسیل بالقوه پرورش در نواحی لم یزرع و اشتغال زایی میباشد. دو گونه میگوي مهم پرورشی میگوي بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii) و میگوي وانامی (Litopenaeus vannamei) میباشد. در میگوي بزرگ آب شیرین و میگوي وانامی جنس نر و ماده داراي الگوي رشد دوشكلی میباشند. با توجه به الگوي رشد دوشكلی به لحاظ اقتصادي بهتر است جنسی با اندازه بزرگتر و رشد سریعتر پرورش یابد. در میگوي بزرگ آب شیرین با اشاره به تكنیك هایی براي پرورش تك جنسی (monosex) جنس نر شامل تفكیك دستی، قطع پنجه و در نهایت از غده اي به نام غده آندروژنی (androgenic gland) به عنوان یك روش مطلوب براي پرورش جنس نر كه نسبت به جنس ماده بزرگتر میباشد، در این مطالعه میپردازیم. در مورد میگوي آب شور وانامی هم به دلیل بزرگتر بودن جنس ماده نسبت به جنس نر براي پرورش تكجنس جنس ماده به تكنیك غده آندروژنی می پردازیم. در این مطالعه سعی میشود ضمن برشمردن مهمترین روشها راهكارهاي مورد علاقه آبزي پروران تشریح شود.