تاثير منبع گرده، برهم كنش اسيد جيبرليك و نيترات پتاسيم بر تشكيل ميوه، ميزان حبه ساچمه اي و كيفيت ميوه انگور رقم سياه سمرقندي

انگور سیاه سمرقندی از لحاظ داشتن اهمیت تازه خوری و مواد آنتوسیانین بالا و مقاومت به شرایط كم آبی، طی سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. اما در تولید آن مشكلاتی از قبیل ریز و درشت شدن حبه پا به عبارت دیگر وجود پدیده حبه ساچمه ای به شدت از كمیت و كیفیت و در نتیجه از عملكرد و بازار پسندی محصول می كاهد. برای حل این مشكل، پژوهشی در دو طرح آزمایشی در قالب طرح كامل تصادفی با شش تیمار گرده افشانی شامل سپاه شیراز، عسگری، رطبی، ریش بابا، اتابكی و سپاه سمرقندی (شاهد) با سه تكرار، و طرح فاكتوریل برهمكنش اسید جی پرلیك با غلظت های ۰، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میلی گرم در لیتر و نیترات پتاسیم ۰ و ۱/۵ انجام گرفت. نتایج حاصل از مقایسه میانگین تیمارها در هر دو آزمایش نشان داد كه تیمار گرده افشانی، رقم سپاه شیراز و تیمار برهمكنش اسید جیببرلیك ۳۰ میلی گرم در لیتر با نیترات پتاسیم ۱/۵ درصد، منجر به بهبود، افزایش درصد تشكیل میوه و رفع كامل پدیده حبه ساچمه ای و افزایش كمیت كیفیت میوه نسبت به سایر تیمارها و تیمار شاهد شدند.