بهبود روش اتوماتاي سلولي در بهينه سازي سازه هاي پيوسته

مدلهاي اتوماتاي سلولی به دلیل سادگی الگوریتم، ابزار مناسبی براي طراحی ریخت (توپولوژي) سازه ها می باشد. در این مقاله طرحی براي بهینه سازي همزمان توپولوژي و شكل سازه ها با استفاده از مفاهیم روش اتوماتاي سلولی با تقسیم بندي مثلثی ارائه شده است. براي این منظور حوزه طراحی به یك سري سلولهاي مثلثی شكل تقسیم گردیده و پس از آن ضخامت هر یك از این سلول ها به عنوان متغیر هاي طراحی در نظر گرفته شده اند. سلولهاي تقسیم شده در این روش به عنوان اجزاء در روش اجزاء محدود در نظر گرفته شده اند و لذا تحلیل تنش با استفاده از روش اجزاء محدود براي المانهاي مثلثی به زبان فورترن برنامه نویسی شده است. مقدار ضخامت هر سلول با اعمال قوانین محلی براي وضعیت تنش درون هر سلول و سلول هاي موجود در همسایگی آن، اصلاح گردیده است. این روش براي مسائل الاستیك دو بعدي بكار برده شده است. اگر چه این روش براي سازه هاي با محیط پیوسته بررسی شده است، اما این روش را می توان براي انواع دیگر سازه ها مانند خرپاها توسعه داد.