ديدگاه راهبردي حسابداري مديريت در بنگاه قرن بيست و يك

در دو دهه گذشته، صنایع تولیدی تحت تاثیر تغییرات سریعی قرار گرفته اند، بطوریكه به آن به عنوان یك انقلاب صنعتی جدید نگریسته می شود. بنگاه های تولیدی مجبور به انطباق دادن تكنیك های جدید مدیریتی برای پاسخ دهی موثر به این تغییرات شده اند كه دسترسی پذیری فزاینده اطلاعات، توسعه سریع فن آوریهای جدید و جهانی شدن بازارها را شامل می شود. دپارتمان های بنگاه های تولیدی برای پاسخ دهی مناسب تر به نیازهای مشتریان خود (تنوع و محصولات با ارزش زیاد) درگیر كارهای گروهی شده اند و برای منطبق شدن با روند سریع تغییرات، روش های تولید و ساختارهای سازمانی جدیدی را اتخاذ كرده اند (اشلی، 1997). تنوع در محصول، كیفیت بالاتر، عرضه بهتر و افزایش انعطاف پذیری برای تامین نیازهای جدید مشتری و همچنین افزایش رقابت جهانی به چالش های رقابتی پاسخ می دهند(برومویچ و بیمانی، 1994). عدم قطعیت و تغییرات حاد مستمر از جمله ویژگیهای اصلی بازار جدید می باشند و بقاء شركتی مستلزم توانایی شناخت دیدگاه های جدید و انطباق پذیری سریع با شرایط رقابت افزوده می باشد. نتیجتا، بسیاری از بنگاه ها به اتخاذ نظام های نوآورانه تولید، فن آوری های پیشرفته تولید و بسیاری از تكنیك های جدید مدیریتی و سازمانی روی آورده اند. تحقیق این موضوع توسط صاحبان صنایع، فرهنگیان و مشاوران مدیریتی به ارائه ایدئولوژی بحران و دگرسازی در ساخت منجر شده است كه در آن نقش حسابداری مدیریت متعارف بطور فزاینده ای مورد بررسی منتقدانه قرار می گیرد.