تاثير الگوي سنجش يادگيري (تكويني و تراكمي) بر ميزان پيشرفت آمادگي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي

هدف این پژوهش بررسی میزان تاثیر الگوي سنجش (تكوینی – تراكمی) بر پیشرفت آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ي دوم ابتدایی بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش شامل كلیه دانش آموزان دوره ي ابتدایی شهر ملایر كه نمونه مورد مطالعه با استفاده از روش تصادفی مرحله اي – خوشه اي انتخاب شد. روش پژوهش مورد استفاده شبه آزمایشی است، كه با استفاده از طرح دو گروهی (آزمایشی و كنترل) با پیش آزمون وپس آزمون انجام و داده هاي پژوهش با استفاده از آزمون آنكوا با α=0.05 تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد كه بین نمرات دو گروه آزمایش و كنترل در پس آزمون با حذف اثر پیش آزمون تفاوت معنی داري وجود دارد. در این ارتباط عملكرد گروه آزمایش در متغییر پرش، دراز و نشست، بارفیكس، دوي 276 متر و دوي 4*9 متر تفاوت معنی داري با گروه كنترل داشت. نتایج پژوهش نشان داد كه الگوي سنجش تكوینی در مقایسه به سنجش تراكمی، تاثیر بیشتري در افزایش میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی دارد.