هرمنوتيك فضاي وحشت

معماران گذشته تنها به دنبال عظمت و شكوه بیشتر بنا بوده اند. ارتفاع بیشتر، دهنه های بزرگتر، همه و همه به خاطر رسیدن به جلال و جبروت بیش تر بوده است. در این میان تفاوتی بین معماری شرق و غرب نیست. از تخت جمشید گرفته تا مساجد جامع و بناهای ایلخانی و از معماری یونان تا روم و گوتیك. اما دلیل این امر چیست؟مسلما دلیل اصلی آن ایجاد ترس از مافوق بوده است. شكوه و جلال بدون ایجاد ترس و دلهره حاصل نمی شود. اما در هنر مدرن ترس عاملی جهت رسیدن به جلال نیست بلكه خود ترس مقصود است. ترس و دلهره برای انسان جذاب است. این امر محدود به آثار هنری نیست و می دانیم كه یكی از جذاب ترین تفریحات انسان نیز رسیدن به مرحله ی ترس می باشد كه این گرایش و انگیزش حس ترس معمولا یرای گروه سنی نوجوان و جوان بیشتر وجود دارد. در سالهای اخیر تلاشهای زیادی در عرصه های مختلف هنری ایجاد و قانونمند كردن این حس صورت گرفته كه اكثرا با شكست مواجه شده است. مقاله پیشرو نگاهی اجمالی به فضاهای وحشت آفرین و فضاهای معماری و كمك آن به خلق فضایی با مضمون ترس و وحشت می باشد. ومتقابلا عكس آن نیز امكان پذیر است، به این معنی كه با دستیابی به عوامل و مولفه هایی كه سبب انگیزش حس ترس و وحشت می شود قادر به خلق فضاهایی عاری از این حس خواهیم بود.

Past Architects just sought further greatness and glory. Further heights, bigger harness, all and all were for achieving further glory and greatness. Among this, there is no difference between eastern and western architecture; From Takht-e Jamshid to Total mosques and Eilkhani buildings, and from Greek architecture to Rome and the Gothic. But why? Certainly, its main reason was to create a fear of the superior. Glory and greatness is not achieved without fear and apprehension. But in the modern art, the fear is not a factor to achieve glory; rather, the fear itself is of interest. Fear and apprehension are attractive for humans. This is not limited to artistic work, and we know that one of the most attractive human recreations is also to reach the fear stage and this tendency and motivation typically further exists further in adolescent and young age-groups than other age groups. In recent years, many efforts have been created in different artistic fields, also, regulating this feeling has been done, most of which have failed. The present paper takes a brief look at terror climates and architecture climates, and its contribution is to create an atmosphere with terror and fear content. And mutually the converse is true too, meaning that by achieving factors and components that stimulate the sense of fear, we would be able to establish atmospheres which lack this sense.