ارزيابي و تحليل پتانسيل ها و نارسايي هاي بافت فرسوده شهريبه منظور ساماندهي ( نمونه موردي: شهرگرگان )

بافت های فرسوده شهری پدیده و مساله ای است كه اغلب شهر های كشور با آن مواجه اند. یكی از راهكارهای مطمئن وعملی پیشروی برنامه ریزان شهری برای ساماندهی فضایی مطلوب بافت های فرسوده شهری، شناخت قابلیت ها و پتانسیل های موجود در این بافتها به منظور استفاده ی بهینه از آن هاو نیز شناخت نارسایی های موجود به منظور پرهیز از آنها و برنامه ریزی جهت كاهش انواع نامطلوبیت هایی است كه ازسوی این طیف از خصوصیات بافت های فرسوده بر فضاهای شهری وارد می شود. مقاله حاضر می كوشد تابه ارزیابی وتحلیل پتانسیل ها و نارسایی های بافت فرسوده شهری در شهر گرگان بپردازد. نوع پژوهش حاضربه لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و به لحاظ هدف كاربردی است. به منظور شناسایی عوامل درونی و بیرونی تاثیرگذار بر بافت های فرسوده شهر گرگان و جمع آوری داده های و اطلاعات مربوط به آن از روش كتابخانه ای و میدانی استفاده شد. در مطالعات میدانی بوسیله روش دلفی از نظر 30 نفر خبره ومتخصص استفاده گردید.پس از تایید نهایی عوامل، اقدام به تهیه پرسشنامه شد كه روایی آن توسط 5نفر از اساتید دانشگاه مورد تایید قرار گرفت؛ همچنین آلفای كروباخ مربوط به پرسشنامه های داخلی و خارجی به ترتیب (0/871) و (0/912) محاسبه گردید. در مرحله بعد بوسیله تكنیك (SWOT) به ارزیابی عوامل داخلی وخارجی اقدام شده و در ادامه بوسیله آزمون فریدمن به رتبه بندی عوامل داخلی و خارجی اقدام گردید. یافته ها نشان داد كه امتیاز نهایی ماتریس داخلی و خارجی به ترتیب (3/75) و (3/43) بوده، لذا راهبردهای غالب جهت ساماندهی بافت های فرسوده شهر گرگان از نوع راهبردهای تهاجمی (SO) می باشد. در نهایت با توجه به یافته هاو محاسبات انجام شده، پنج راهبرد ارائه گردید.