فضاهاي معنا محور و ميادين اجتماعي در شهرسازي اسلامي ؛ ركن گمشده (فضاهاي تعاملي) در كلان شهرهاي ايراني- اسلامي - امروز

بخش عمده ای از ویژگی های فضاهای شهری گذشته ایران در مولفه های معنایی و معنا محوری نمود پیدا می كرده است. ویژگی هایی كه در دوران معاصر دچار گمشدگی و فراموشی شده اند و یكی از اصلی ترین فضاهای شهری كه تاثیر زیادی از این مسئله گرفته است، میادین شهری می باشند. عمده ترین دلیل این مسئله را می توان عدم توجه به ویژگی های معنایی و معنوی شهرسازی و معماری سنتی دانست. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های میادین سنتی و شناسایی معیارهای تحلیل معناشناسانه در فضاهای شهری به منظورارتقا سطح تعاملات اجتماعی می باشد. بدین منظور پژوهش حاضر با بررسی و تحلیل ادبیات موضوع گسترده میادین شهری و تحلیل معناشناسانه به ارائه چارچوب نظری تحقیق پرداخته است و در ادامه با انجام مطالعات میدانی (مشاهده و پرسشنامه) به مقایسه چارچوب نظری مستخرج از ادبیات موضوع و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده تحلیل های توصیفی (تكنیكهای چیدمان فضایی (Space Syntax)، عكاسی و مساحی) واستنباطی (تحلیل عاملی تاییدی توسط نرم افزار لیزرل (LISREL) ) در جهت اثبات فرضیه اقدام شده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد كه از میان معیارهای كیفی مورد سنجش معناشناسانه معیارهای ذهنی مانند تنوع، رنگ و نشانه ها بیشترین رابطه را با بعد تعاملات اجتماعی دارند. لذا از این نتایج می توان در افزایش معنا محوری و معنویت در فضاهای شهری، كه منجر به ایجاد فضاهای تعاملی می شود، استفاده نمود.