بررسي و تحليل نقش مديريت شهري در نابرابري هاي فضايي توزيع خدمات ( مورد مطالعه: منطقه شش شهرداري تهران )

فضا بعد اساسی و بنیادی در جامعه انسانی است و عدالت اجتماعی در فضا جاری میشود. بنابراین عدالت فضایی نمود عینی عدالت اجتماعی است. اگر بخواهیم پدیده های فضای جغرافیایی را عمیقاٌ مطالعه كنیم. لازم است عوامل و سازمان های تصمیم گیرندهای را كه این پدیده های فضایی را سامان داده اند بشناسیم. هدف این مقاله بررسی و تحلیل عدالت فضایی در توزیع خدمات منطقه شش شهرداری تهران است. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است. به منظور تحلیل رابطه مدیریت شهری و نابرابری های فضایی موجود و نحوه عملكرد مدیریت شهری در توزیع فضایی خدمات تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های رگرسیون گام به گام و واریانس یك راهه در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج آزمون رگرسیون گام به گام نشان داد كه توزیع خدمات به طور محسوس اما نه چندان شدید تابع درآمدهای اقتصادی خانوارهای محلات مورد بررسی است. به گونه ای كه درآمد خانوار به تنهایی حدود 6 ، 10 درصد نحوه توزیع خدمات را تعیین میكند. نتایج واریانس یك طرفه نیز نشان دهنده عملكرد متفاوت مدیریت شهری در توزیع خدمات بین محلات منطقه 6 شهرداری تهران است. به گونه ای كه محلات ایرانشهر و عباس آباد بیشترین رضایت و محله قزل قلعه كمترین رضایت را از عملكرد مدیریت شهری در توزیع خدمات داشتند.