تاثير مالچ هاي گياهي زنده بر تنوع گونه اي علف هاي هرز گوجه فرنگي

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر مالچ‌های گیاهی زنده بر تنوع گیاهی علف‌های هرز گوجه‌فرنگی، طی آزمایشی به صورت فاكتوریل در قالب بلوك‌های كاملاً تصادفی با سه تكرار در سال 1391 در مزرعه شخصی واقع در 65 كیلومتری شیراز اجرا شد. فاكتورهای مورد مطالعه شامل نوع مالچ گیاهی زنده در 4 سطح (چاودار، شبدر قرمز، كلزا و بدون مالچ به عنوان شاهد) و زمان كاشت آن‌ها در 3 سطح (یك ماه قبل از نشا‌كاری، همزمان با نشاكاری و یك ماه بعد از نشا كاری) بود. نتایج آزمایش نشان داد كه در طی سه مرحله نمونه‌برداری (مرحله رشد رویشی گوجه‌فرنگی، آغاز گلدهی و انتهای فصل رشد) از علف‌های هرز بیشترین علف‌های هرز مزرعه را علف‌های هرز یكساله تشكیل می‌دادند، كه از بین آن‌ها تنها سوروف، علف هرز باریك برگ مزرعه بود و بقیه علف‌های هرز یكساله و چند ساله پهن برگ بودند. علف هرز پیچك (convolvulus arvensis) سوروف (echinochloa crussgalli) و خرفه (portulaca oleraceae) ، نیز به عنوان علف‌های هرز غالب مزرعه شناخته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد كه زمان كاشت گیاهان پوششی در هر 3 مرحله نمونه‌برداری تأثیر معنی‌داری بر روی غنای گونه‌ای كه نشان‌إهنده تنوع گونه‌ای در مزرعه بود داشتند. در این آزمایش دو شاخص شانون و سیمپسون نیز مورد بررسی قرار گرفتند كه نوع مالچ گیاهی زنده و زمان كاشت آن‌ها تأثیر معنی‌داری بر روی شاخص شانون نداشتند. در مقابل شاخص سیمپسون در دو مرحله نمونه‌بردرای (مرحله رشد رویشی و انتهای فصل رشد) تحت تأثیر زمان كاشت مالچ قرار گرفت. بطوریكه كمترین شاخص سیمپسون (غالبیت گونه) مربوط به زمان كاشت مالچ (یك ماه قبل از كاشت) بود.