ارزيابي وضعيت مديريت دانش بر اساس مدل ساختار مديريت دانش در شهرداري منطقه يك تهران

مديريت دانش، مديريت دانايي به معنای در دسترس قرار دادن نظاممند اطلاعات و اندوختههای علمی است، به گونهای كه به هنگام نیاز در اختیار افرادی كه نیازمند آنها هستند، قرار گیرد تا آنها بتوانند كار روزمره خود را با بازدهی بیشتر و موثرتر انجام دهند. ما در دنیایی زندگی میكنیم كه به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتنابناپذیری است.در این دنیا، اقتصاد به سمت اقتصاد دانش محور حركت كرده و بسیاری از معادلات كنونی كشورها را با چالش مواجه ساخته كه این امر، خود حاصل فناوری اطلاعات و ارتباطات است. در این مقاله ارزیابی وضعیت مدیریت دانش براساس مدل ساختار مدیریت دانش در شهرداری منطقه یك تهران پرداخته می شود. به بیان مساله، ضرورت و اهمیت انجام این تحقیق، اهداف تحقیق، سیر تحول تاریخی مدیریت دانش و پژوهش هایی كه توسط صاحب نظران و دانشمندان در زمینه مدلهای مدیریت دانش انجام شده می پردازد و همچنین اهداف و سوالاتی در باره مراحل فرایند مدیریت دانش كه شامل )شناسایی دانش، كسب دانش ، توسعه دانش، اشتراك و توزیع دانش، تسهیم دانش و نگهداری و استفاده از دانش( و تعاریفی درباره مراحل فرایند مدیریت دانش انجام شده و همچنین روایی و پایایی ابزار سنجش این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد. اطلاعات جمعیت شناختی پرسش نامه شامل )جنسیت، تحصیلات، سابقه كار، سابقه مدیریتی ( با نمودار ستونی و جدول تشریح شده است و متغیرهای تحقیق براساس جدول و نمودار و انجام آزمون كولموگروف اسمیرنوف و براساس آزمون فریدمن میانگین رتبه ای برای متغیرهای مدیریت دانش، رتبه بندی می شود. فرضیات مطرح شده در تحقیق مورد آزمون قرار گرفته و نتایج آزمون فرضیه ها براساس آمار استنباطی پاسخ داده شده است. سازمانهای كنونی، اهمیت بیشتری جهت درك، انطباقپذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قائل شده و در كسب و به كارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبود عملیات و ارائه خدمات و محصولات مطلوبتر به ارباب رجوعان پیشی گرفتهاند. چنین سازمانهایی مدیریت « نیازمند بهكارگیری سبك جدیدی از مدیریت به نام » دانش میباشند. برخی از سازمانها براین باورند كه با تمركز صرف بر افراد، فناوری و فنون میتوان دانش را مدیریت كرد