تجزيه و تحليل ساختار جمعيت گاوميش هاي استان گلستان

وقتی ژن های نامطلوب در حالت هموزایگوس دیده می شوند، شرایط اغلب بسیار مهلك است. این میزان مهلكی ممكن است خیلی زود در مراحل رشد جنینی آغاز شود، امری كه در واقع شكستی برای پرورش دهندگان دامهای شیری محسوب می شود. این پژوهش با هدف تجزیه و تحلیل جمعیت و برآورد روند همخونی گاومیش های استان گلستان انجام شد. اطلاعات شجره از مركز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی كشور طی سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۸۵ جمع آوری شده استفاده شد. كه داده ها در EXCell مرتب و سپس روابط خویشاوندی افراد توسط الگوریتم میوسن و لئو مشخص گردید و توسط SAS9.1 آنالیز شد. كه نتایج حاكی بر این بود كه روند همخونی در جمعیت روبه فزونی است. میانگین ضریب همخونی در جمعیت ۰/۱۵ درصد بود بیشترین میزان همخونی ۲۵ درصد و كمترین مقدار همخونی صفر بود. میزان همخونی در جمعیت معنی دار بود ( ۰/۰۱ p) روند تغییرات سالیانه ضریب همخونی ۰/۰۷ درصد بود. تعداد كل حیوانات بینان گذار، تعداد موثر حیوانات بنیانگذار و تعداد حیوانات غیر بنیان گذار به ترتیب ۵۷۰، ۳۶۷ و ۱۱۱۰ رأس برآورد شد.