تجلي طريقت نقشبنديه در ديوان سعيدا نقشبندي يزدي

سعید نقشبندی یزدی كه در شعر خود گاه «سعید» و بیشتر «سعید ا» تخلُّصں می كرد، از شاعران یزدی تبار قرن یازدهم هجری قمری و معاصر شاه سلیمان صفوی (۱۰۷۷-۱۱۰۵ ه.ق ) است كه تاریخ دقیق تولد و وفات او در منابع نیامده است . او به شوریدگی و بدیهه سرایی شهرست دارد ودرفن نقشبند این كه از مهارتهای جنبي نساجی به شمار میرورد مهارت تمام داشته است . تذكره نویسان بزرگ نظیر : نصرآبادی و واله داغستانی از او یاد كرده اند و فرقه نقشبندیه پیرو شده است دیوان سعیدای نقشبندی كه در سال ۱۳۸۷ در تهران و توسط انتشارات ثریا به چاپ رسیده، در برگیرنده حدود 4800 بیت است كه بیشتر غزل هستند . كه بیشتر غزل هستند تعدا اندكی از قصیده ، قطعه ، رباعی ، مثنوی و مفردات او به یادگار مانده است ما در این پژوهش برآنیم تا ضمن معرفی سعیدا نقشبندی یزدی ، مبانی فرقه نقشبندیه ، همچون خلوت گزینی ، هوش در دم ، نظر بر قدم ، سفر در وطن و ... را در دیوان او نقد و تحلیل كنیم.