خواننده ي درون متن در قصه هاي مجيد هوشنگ مرادي كرماني ( بر پايه ي ديدگاه چمبرز )

اندیشه ی خواننده ی درون متن، بر پایه ی این نگرش شكل گرفته كه برای گفتن یك چیز، دو فرد لازم است و نویسنده یا مؤلف، برای آشكار ساختن معنای مورد نظر، روابطی را در اثر خود با خواننده ایجاد می كند. ایدن چمبرز بر این باور است كه برای یافتن این خواننده، كه او خواننده ی «نهفته» اش می خواند به روشی نیاز است كه در داستانهای كودك و نوجوان، كودك را در مقام خواننده به شمار آورد و او را در درون كتاب جای دهد، نه بیرون؛ از همین رو، چمبرز روش پیشنهادی خود را برای این كار ارائه می دهد. تاكنون در ایران، آثار نویسندگان بر پایه ی دیدگاه چمبرز بررسی نشده است. با توجه به این كه هوشنگ مرادی كرمانی از نویسندگان پیشگام در حوزه ی ادبیات كودك و نوجوان است و داستانهای این نویسنده توانسته در میان مخاطبان و پژوهشگران جایگاه ویژهای پیدا كند. از همین رو، این پژوهش بر آن است تا بر پایه ی نظریه ی چمبرز، قصه های مجید - كه یكی از شناخته شده ترین آثار هوشنگ مرادی كرمانی است - را بررسی كند. برای یافتن خواننده ی درون كتاب و پی بردن به تصویر و ویژگی های او چمبرز پیشنهاد می كند، در هر اثر باید مواردی مانند سبك نوشته، زاویه ی دید، طرفداری و شكاف های گویا (فضاهای خالی برای مشاركت خواننده در آفرینش عناصر داستان) شود.انجام این پژوهش می تواند خواننده ی درون متن و ویژگیهای او را در آثار یاد شده پیدا كرد و به دلایل مورد توجه قرار گرفتن آنها از سوی مخاطبان پی برد. هم چنین در پی این تحلیل می توان دریافت، نگرش آگاهانه یا نا آگاهانه ی نویسنده به كودك و نوجوان و ادبیات كودك چگونه است؟ آیا او به كودكان هم چون بزرگسالانی ناقص می نگرد یا برای آنان هوريتي مستقل در نظر میگیرد؟ یافته های پژوهش نشان داد كه خواننده ی درون متن در داستان یاد شده خوانندهای است كه تا حدی در آفرینش معنا مشاركت دارد و زمینه هایی برای اندیشیدن او فراهم میشود و نویسنده كوشیده با بهره گیری هر چه بیشتر از تجربیات خود خواننده را در فرایند خوانش متن تا حدی همراه سازد.