توسعه شهري و تهديدات زيست محيطي در سنندج

نگرش به شهر به عنوان یك واحد اكولوژیكی مستلزم درك رابطه دقیق میان انسان و محیط است. شهرها سیستمهای بازی هستند كه به طور مداوم منشاء تغییرات بوده و خود نیز در حال تغییر و تحول هستند. شهر سنندج به عنوان مركز استان از تحولات دهه های اخیر دور نمانده و مركزیت سیاسی استان، مركزیت فرهنگی- اجتماعی جامعه كرد ایران، حساسیت خاص دولتها و مهاجرتهای روستایی همگی بخصوص در دهه های اخیر تاثیرات متفاوت و اكثراً نامساعدی برحای گذاشته است كه تبعات زیست محیطی و بهم خوردن تعادل اكولوژیكی زیست بوم شهری از آن جمله است. گسترش شهر سنندج منجر به الحاق و تغییر كاربری زمینهای زراعی و منابع طبیعی اطراف آن و ادغام چندین روستا به شهر شده كه این عوامل به واحدهای طبیعی اشكال دو گانه ای بخشیده و سبب به هم خوردن تعادل زیست محیطی بین شهر و اطراف آن شده است. از طرف دیگر، مسئله عدم وجود سیستم مناسب جمع آوری ، دفع، دفن و بازیافت زباله ها، دفع غیر اصولی و ناقص فاضلابها و فقدان تاسیسات مناسب تصفیه و انتقال و تخلیه آن به اكوسیستمهای آبی موجب آلودگیهای زیست محیطی در سنندج شده است. این در حالیست كه با توجه به محدودیتهای بسیار مهم (كمبود زمین، محدود بودن شهر در توپوگرافی خاص، محدودیت منابع آبی و ...) در آینده نه چندان دور حیات و عملكرد این شهر به خطر خواهد افتاد. همچنین آلودگیهای هوا و صوت ناشی از منابع مختلف از دیگر اثرات توسعه نسنجیده شهر سنندج است.