بررسي درجه تمركز در بازار صادراتي كشمش ايران به كشورهاي منتخب آسياي ميانه

توسعه صادرات محصولات غیرنفتی نقش مهمی در رشد و توسعه اقتصادی كشورهای در حال توسعه ایفا می كند و تامین نیازهای ارزی، بهره برداری مطلوب تر از امكانات داخلی و نهایتاً دستیابی به بازارهای جهانی و بهره گیری از منافع و مزیتهای آن، از مهمترین ابعاد توسعه صادرات غیرنفتی به شمار میرود. حال آنكه یكی از مهمترین روش های توسعه صادرات غیر نفتی، توجه به ساختار بازار جهانی كالاهای صادراتی میباشد. در واقع، ساختار بازار معرف خصوصیات سازمانی بازار میباشد و به كمك این خصوصیات میتوان رابطه بین اجزاء بازار، ماهیت قیمت گذاری و رقابت در آن را تعیین نمود. بنابراین با توجه به تاكید سیاستهای تجاری ایران مبنی بر توسعه صادرات محصولات غیرنفتی، هدف از این مطالعه، بررسی ساختار بازار كشمش كشورهای منتخب آسیای میانه به كمك شاخصهای نسبت تمركز، هرفیندال - هیرشمن، هانا - كی، آنتروپی مرتبه اول شانن و انحراف معیار لگاریتمی در طی سال های اخیر میباشد. نتایج محاسبه شاخص ها حاكی از بالا بودن نسبت تمركز در طی سال های مورد مطالعه می باشد. لذا با توجه به نتایج بدست آمده و ظرفیت بالای تولید كشمش در ایران، پیشنهاد می شود سیاستهایی در جهت حمایت از صادرات و بازاریابی خارجی كشمش از قبیل اعطای جوایز صادراتی و كاهش نوسانات نرخ ارز اتخاذ گردد.