فرايند طرح توسعه و عمران با رويكرد راهبردي در انطباق با سند CDS شهر مشهد

برنامه راهبرد توسعه شهری كه در چند سال اخیر توجه بسیاری از محافل علمی حرفهای ایران را به خود معطوف كرده است، ابزاری است كه بهبود شرایط زندگی شهروندان را به عنوان هدف اصلی انتخاب كرده و مستقیماً مقوله كاهش فقر شهری را نشانه میرود. هدف اصلی این رویكرد تامین توسعه پایدار شهری از طریق ایجاد پتانسیل اجتماعی برای افزایش چشمانداز مشاركتی و اقدام همگانی است . براین اساس در مقاله حاضر، با استفاده از روش تطبیقی مورد محور، موضوع استفاده از رویكرد راهبردی در برنامهریزی شهر مشهد در قالب فرایند تهیه طرح توسعه و عمران شهر مشهد و برنامه راهبرد توسعه شهری مشهد با هدف شناسایی مشابهتها با تكیهبر 42 واحد تحلیل مورد بررسی قرار گرفته است . ابزار جمعآوری اطلاعات در تحقیق پیشرو مطالعه كتابخانهای بوده و نتایج حاصل بر پایه مشاهده مشاركتیمحققین مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. نتیجه بررسیها مبین شباهت در فرایند تهیه برنامه راهبرد توسعه شهری و اقدامات انجامشده در قالب فرایند تهیه طرح توسعه و عمران شهر مشهد با رویكردراهبردی است. درحالیكه تجربه تهیه طرح توسعه و عمران شهر مشهد نشان داد كه رویكرد عمده در نظام مدیریت و برنامهریزی شهری ایران متاثر از مكتب برنامهریزی كلاسیك بوده و در آن غالباً ابعاد توسعهفیزیكی بر ابعاد اجتماعی و اقتصادی شهروندی تقدم دارد. لذا به نظر میرسد هرگونه اقدام برنامه ریزی بهمنظور دستیابی به یافته های جدید و كارآمد در حوزههای فقر شهری و جلب مشراركت مردمی، نیازمند اصلاح در فرایندها و روششناسی انجام طرح خواهد بود.