مقايسه ي نگرش دانشجويان دختر و پسر نسبت به آموزش هاي از راه دور و رابطه ي آن با پيشرفت تحصيلي

آموزش از راه دور یكی از روش های رایچ در كشورهای مختلف جهان است. افزایش امكانات و دسترسی به اینترنت در رشد این روش نقش موثری دارد به نظر می رسد این آموزش ها نقش مؤثری در عملكرد تحصیلی یادگیرندگان داشته باشد بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه نگرش دانشجویان دختر و پسر نسبت به آموزش های از راه دور و رابطه ی آن با پیشرفته تحصیلی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع مقایسهای و همبستگی است. نمونه ی مورد بررسی ۲۵۰ نفر ( ۱۶۵ دختر و ۸۵ پسر) از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر یزد در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ بودند كه به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه برای سنجش نگرش لسیت به آموزش از راه دوره پرسشنامه ای محقق ساخته و همچنین برای سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل ترم گذشته دانشجویان استفاده شد.داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون تی مستقل و همبستگی پیرسون تحلیل شد یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد میانگین نمره ی دانشجویان دختر از پسر در متغیر نگرش نسبت به آموزشی از را دور بیشتر بود. اما از لحاظ آماری تفاوت معنا داری یین این دو گروه مشاهده نشد. همچنین بین نمره های نگرش نسبت به آموزش از راه دور در دختران پسران و كل نمونه با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: در مجموع نتایج پژوهش حاكی از آن است كه با افزایش نگرش نسبت به آموزشی از راه دوره انتظار میرود پیشرفت تحصیلی افزایش یابد.