مطالعه خواص مكانيكي و ساختاري اتصال لحيم سخت و نرم آلياژ مس برليم به آلياژ مس برليم و آلياژ مس برليم به مس خالص

در اين تحقيق براي اتصال قطعات آلياژ مس برليم به مس برليم و آلياژ مس برليم به مس خالص، از فيلرهاي پايه نقره و پايه قلع از طريق روشهاي لحيم كاري سخت و نرم در دو محيط آرگون و خلاء استفاده شد. قطعات اصلي با توجه به استانداردهايJIS و ASTM با طرح لب روي لب توسط روشهاي لحيم كاري سخت كوره اي تحت گاز آرگون و خلاء و لحيم كاري نرم در كوره گاز آرگون مورد اتصال قرار گرفتند. در اينجا تاثير متغيرهائي چون جنس فيلر، دما و زمان عمليات بر بهبود كيفيت اتصال مورد مطالعه قرار گرفت. خواص مكانيكي و استحكام اتصال اين قطعات نيز از طريق آزمونهاي ميكروسختي، كشش و بررسيهاي متالوگرافي، بررسي شد. نتايج نشان دادند كه دماي عمليات حرارتي توام با لحيم كاري سخت، تاثير بسزايي بر سختي حاصل از پيري قطعات دارد به نحوي كه كوچكترين تغيير در دماي لحيم كاري سخت منجر به كاهش استحكام و سختي قطعات مورد نظر مي شود. همچنين تغيير نوع فيلر نيز بر نتايج بدست آمده تاثيرگذار است. در ضمن هر چه سيكل زماني كوتاهتر باشد، مقاومت قطعات در مقابل نيروي برشي حاصل از كشش نمونه هاي لب به لب افزايش مي يابد و نمونه ها رفتار خستگي مناسب تري را نشان مي دهند. در اين بررسي به آناليز فازهاي تشكيل شده در فصل مشترك نيز پرداخته شد. نتايج حاصل نشان داد كه دليل ايجاد اتصالي مناسب در لحيم كاري سخت، تشكيل ساختاري همگن شامل محلول جامد و تركيبات بين فلزي در محل اتصال است. و در لحيم كاري نرم عامل اصلي اتصال تشكيل تركيبات بين فلزي نامنظم در محل اتصال است. نتايج اين بررسي نشان داد كه خواص مكانيكي محل اتصال لحيم شده توسط لحيم كاري سخت نسبت به لحيم كاري نرم برتري قابل توجهي دارد. اما در لحيم كاري نرم همگني بيشتري در محل اتصال مشاهده مي شود.