راهكارهاي ارتقاء جايگاه دوچرخه در حمل و نقل شهري ايران (نمونه موردي: شهر تبريز)

با توجه به ضرورت توسعه پایدار شهري دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه اصلی و پایدار جابجایی روز به روز مورد توجه بیشتري قرار می گیرد. دوچرخه اولین بار قبل از جنگ جهانی دوم، به عنوان وسیله اي تفریحی و گران قیمت به ایران آورده شد. اما جدا از وسیله تفریح، به عنوان وسیله كار نیز عمومیت یافت. ولی مسئله این است كه این وسیله تاكنون نتوانسته جایگاه مناسبی در حمل و نقل شهري كشورمان پیدا نماید. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی راهكارهاي موثر بر ارتقاء جایگاه دوچرخه در حمل و نقل شهري(نمونه موردي تبریز)است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد و گردآوري اطلاعات از طریق مطالعات اسنادي و كتابخانه اي و تهیه پرسشنامه صورت پذیرفته است. یافته ها بیانگر آن است كه با فرهنگ سازي، ایجاد مسیرهاي ویژه دوچرخه سواري، تامین آسایش و ایمنی، ایجاد پاركینگ و ایستگاه هاي دوچرخه وآموزش مردم می توان جایگاه دوچرخه در حمل و نقل شهري را ارتقاء داد.