تعيين آسيب پذيري آبخوان دشت قزوين با استفاده از روش هاي DRASTIC و SI و مقايسه آنها با پارامتر نيترات

آب های زیرزمینی از مهم ترین منابع تأمین آب هستند و حتی در برخی از مناطق تنها منبع حیاتی آب محسوب می شوند. به منظور دستیابی به یك روش مناسب و مؤثر برای حفاظت منابع آب زیرزمینی از آلودگیهایی كه در آینده آن را تهدید میكند، مدلهای ارزیابی آسیبپذیری سفره های آب زیرزمینی توسعه یافتهاند. نقشه آسیب پذیری معیار مناسبی برای تعیین مناطق حفاظت آب زیرزمینی در سطح منطقه ای است . در این تحقیق، از دو روش DRASTIC و SI برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت قزوین استفاده گردید. بدین منظور ابتدا نقشه آسیب پذیری آبخوان با استفاده از روش های DRASTIC و SI تهیه شده و سپس نقشه ها با یك پارامتر آلودگی نظیر نیترات مقایسه شد. نتایج نشان میدهد، روش DRASTIC همبستگی بیشتری با میزان آلودگی در سطح آبخوان دارد و دلیل آن نیز، بكارگیری پارامترهای بیشتر در تعیین آسیب پذیری می باشد.