بررسي و مقايسه ميزان جذب منيزيم از آب توسط جاذب هاي طبيعي (كيتوسان) ومصنوعي (رزين آمبرليت)

كیتین و كیتوسان دو بسپار مهم طبیعی هستند كه اسكلت سخت پوستان دریایی وپوست میگو راتشگیل می دهند .همچنین در دیواره سلولی بعضی از گیاهان وقارچ ها وجود دارند. امروزه كاربردهایگسترده ای برای كتین و كیتوسان پیدا شده است. این مواد در موارد بسیاری مورد استفاده قرار می گیرند. ازجمله كاربردهای این دو ماده جذب عناصر سنگین آب های آلوده ودریا و جذب چربی هایی مانند نفت است.فلزات سنگین بسیار سمی برای سلامتی انسان ودیگر جانداران بسیار خطرناك می باشد از این رو با استفاده ازروش SPE (استخراج فاز جامد )این فلزات را از نمونه جدا می كنند. در روش SPE جاذب های مختلفی استفاده می شود كه رزین XAD-4 نیز یكی از این جاذب هاست. با اصلاح این رزین توسط گروه های مختلف می توان یون های فلزی را به طور انتخابی و به میزان بیشتر جداسازی كرد.برخی از یون های فلزی سنگین از طریق تشكیل كی لیت با رزین XAD-4 اصلاح شده از مخلوط جدا شده و می توان آن ها را پیش تغلیظ كرد. دراین پروژه از رزین XAD-4 وكیتوسان برای جذب فلز منیزیم استفاده شده است . نتایج این تحقیق وآزمایش های انجام شده و اندازه گیری با دستگاه جذب اتمی نشان می دهد كه در pH هشت میزان درصد جذب منیزیم در آب دریابرای كیتوسان 57.2 % می باشد وبرای آمبرلیت 39.68 % است. در pH شش میزان درصد جذب برای كیتوسان 78.15 %می باشد وبرای آمبرلیت 8689 % است.