بررسي كاربري اراضي شهري با رويكرد پدافند غيرعامل مطالعه موردي: ناحيه چهار منطقه 7 شهرداري تهران

توجه به بحث پدافند غیرعامل در برنامهریزی شهری یكی از مهمترین راههای افزایش امنیت و كاهش آسیبپذیری شهرها در مقابل بحرانهای انسانی و بویژه جنگ میباشد. در مطالعات كاربری اراضی شهری، به هنگام بررسی سازگاری كاربری ها، توجه به پدافند غیرعامل امری ضروری است. هدف این مقاله بررسی كاربری اراضی ناحیه چهار منطقه 0 شهر تهران از بعد پدافند غیرعامل میباشد كه در این راستا چهار كاربری اداری، درمانی، تأسیسات و تجهیزات شهری و نظامی از نظر سازگاری با سایر كاربریها مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق به كار گرفته شده از نوع توصیفی تحلیلی میباشد و بررسی و تحلیلهای لازم با - استفاده از نرم افزار GIS Arc در مورد چگونگی پراكنش و سازگاری كاربریها صورت گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق حاكی از این است كه در بین كاربریهای مورد تحلیل، كاربری نظامی بیشترین ناسازگاری را در ارتباط با سایر كاربریهای ناحیه نشان میدهد، كاربریهای اداری و درمانی نسبتاً سازگارند و كاربری تأسیسات و تجهیزات شهری، كمترین ناسازگاری را با سایر كاربریهای همجوار خود دارد. بنابراین تنها كاربری تأسیسات و تجهیزات شهری تا حدودی با اصول پدافند غیرعامل شكل گرفته است.